 |
| Autor: Cecelina Ahern Wydawnictwo: Akurat Premiera: lipiec 2017 Cykl: Skaza tom 2 Stron: 479 |
Osoby, które nie czytały tomu pierwszego zapraszam najpierw TUTAJ, natomiast Tych co poznali losy Celestine zapraszam do kontynuowania czytania.
Ahern w "Skazie" udowodniła, że potrafi pisać książki także o tematyce dystopijnej. Tworząc "Doskonałą" pokazała, że fabuła nie musi być rozwleczona na kilka tomów, wystarczy dwa, aby pokazać najważniejsze wartości, które każdy człowiek powinien uszanować.
W "Doskonałej" główna bohaterka Celestine ucieka przed sędzią, człowiekiem, który był przyjacielem rodziny, a stał się jej wrogiem. Nastolatka ma wsparcie Carricka, oraz innych Naznaczonych, jednak nie wszystkim może ufać. Ma też dowód na to aby zniszczyć nie tylko swojego oprawcę, ale także i Trybunał.
Czy Celestine odnajdzie kompromitujące nagranie? Czy zaufa odpowiednim ludziom? Czy zniszczy dyskryminację?
"Doskonała" tytuł ciekawy, ale fabuła nie jest całkiem perfekcyjna. Czytając, moja uwaga była skupiona na opisanych wydarzeniach, kibicowałam bohaterce, ale...Podczas poznawania treści nie odczuwałam emocji. Autorce nie udało się stworzenie więzi pomiędzy czytelnikiem a bohaterką, a także pomiędzy bohaterami, która umożliwiła by przeżywanie całej historii.
Fabuła ma w sobie elementy romansu, mamy dwóch chłopaków a jedną dziewczynę. Wiadomo, że będzie musiała dokonać wyboru, ale jakoś nie odczuwałam jej wahań. Nie odczuwałam także napięcia, które powinno mi towarzyszyć w trakcie czytania. I choć polubiłam bohaterów, to niczym szczególnym mnie nie urzekli. Nie odznaczyli się niczym ważnym, dzięki czemu mogłabym o nich dłużej pamiętać.
Kolejnym elementem, aczkolwiek może to miej osobiste odczucie jest fakt, że poznając wydarzenia zauważyłam wiele elementów zapożyczonych z innych powieści tego typu. Takie samo wrażenie miałam także czytając "Skazę" . Nie raziło mnie to zbytnio w oczy, ale jednak zabrakło mi kreatywności autorki.
Autorka tak samo jak wcześniej, tak i teraz nie zawraca sobie głowy dynamiczną akcją. Fabuła rozwija się powoli, twórczyni małymi krokami zmierza do finału. Akurat ten element dla jednych może być minusem, dla innych plusem.
Jeśli chodzi o pióro autorki, to nie mam nic do zarzucenia. Ahern stworzyła powieść, którą przeczytałam bardzo szybko. Autorka ma lekką rękę, potrafi powołać do życia bohaterów, którym się kibicuje. Po części literatce udało się także stworzyć klimat.
Ciekawym elementem są wartości, które literatka starała się pokazać. Miłość rodziny, poświęcenie, oddanie, ale także twórczyni skupiła się na dych mroczniejszych cechach, jak arogancja, zemsta, chciwość, kłamstwa.
"Doskonałą" czytało mi się bardzo dobrze, treść mnie pochłonęła, ale zabrakło mi iskry, która wywołałaby pożar, która nadałaby by treści większej dynamiki, napięcia i emocji.Jednak pomimo tych braków, czas poświęcony książce nie jest stracony.