Autor: Włodzimierz Bełcikowski
• Język oryginalny: polski
• Kategoria: Literatura piękna
• Gatunek: horror
• Forma: powieść
• Rok pierwszego wydania: 1926
Na półkach możemy odszukać książki, które kocha cały świat, nazwiska autorów znanych i lubianych. Istnieją także powieści, o których istnieniu wie niewiele osób. Zapomniane, zakurzone leżą w cieniu wielkich dzieł.
Jednym z takich utworów, o którym nie słyszałam, a trafił w moje ręce jest „ Tajemnica wiecznego życia” Włodzimierza Bełcikowskiego. Nie wiele jest informacji o tym polskim pisarzu.
Włodzimierz Bełcikowski - urodził się w 1874 na Podolu, data jego śmierci nie jest znana. Studiował w Krakowie i Odessie. Jego twórczość uchodzi za doskonały przykład literatury fantastyczno naukowej okresu międzywojennego.
Jackson jest głównym bohaterem utworu. Wraz ze swoim przyjacielem Williamem Talmesem wyrusza do domu Artura de Vadimonta, aby uratować jego córkę Helenę, która została zaatakowana przez wampira. Ratunek jest trudny, gdyż wampir jest bardzo silny. Aby go pokonać, muszą znać tożsamość istoty, wysysającej życie z dziewczyny.
Głównym wątkiem utworu jest psychika człowieka, jej wpływ na dokonywane czyny. Autor sugeruje, że nieodpowiednie myśli, nastawienie, mogą wpływać na czyny człowieka. Umysł ludzki jest nieodgadniony, ale można nad nim mieć odpowiednią kontrolę, ba nawet za pomocą siły umysłu toczyć walkę.
W utworze wampir ma inne znaczenie. Nie jest to istota pijąca krew lecz wysysająca siły witalne. Jest to istota najmniej podejrzana, a zarazem najniebezpieczniejsza.
Utwór napisany jest językiem literackim, brakuje w nim prostoty. Opisy są pełne porównań, delikatne – całkiem inne niż we współczesnych utworach. Akcja jest powolna, bez wielkich powikłań, ale zagadkowa.
Książka zaliczona jest do horrorów, ale w latach kiedy powstawała, inaczej ten gatunek był widziany niż obecnie. Jest tam też domieszka fantastyki i kryminału.
Podczas czytania miałam wrażenie jakbym czytała Daculę, tylko widzianą z boku. Jest kilka sytuacji, w których można dostrzec podobieństwa.
Ogólnie jest to troszkę inna literatura niż ta, po którą najczęściej sięgam, ale ta krótka książeczka zaciekawiła mnie, pozwoliła poznać odmienne poglądy na temat wampirów i ujrzeć trochę inny świat. Bardzo spodobały mi się opisy, a jest to naprawdę dużą rzecz, bo na ogół ich nie lubię.
Utwór nie zachwyca, ale i nie odstrasza. Jest bardziej przeznaczony dla osób gustujących w "historycznej" literaturze, niż współczesnej.