 |
| Autor: Kim Holden Wydawnictwo: Filia Premiera: maj 2016 Cykl: Promyczek tom 1 Stron: 586 |
Nie jestem osobą "płaczliwą", w tych nielicznych chwilach gdy oczy zaczynają mi zachodzić łzami jestem w stanie je powstrzymać...jednak czytając powieść "Promyczek" słone krople płynęły strumieniem, nie byłam w stanie ich zahamować. Mało tego, aby dokończyć powieść musiałam robić przerwy, gdyż gula w gardle nie pozwalała na kontynuowanie czytania. Ostatni raz takie trudności miałam poznając powieść "Gwiazd naszych wina"...wówczas stwierdziłam, że nie mogę czytać utworów o chorobie, śmierci i złamanych sercach. Po lekturze "Promyczka" ponownie utwierdziłam się w przekonaniu, że tak emocjonalne, smutne powieści potrafią mnie zdołować.
"Promyczek" wywołam ogromną paletę emocji...i choć już odrobinę ochłonęłam, to nadal przeżywam opowieść.
Nie wiem jak streścić fabułę, aby nie zdradzać zbyt wiele...Kate zaczyna studia w Grant. Tam bardzo szybko znajduje przyjaciół. Kate jest bardzo pozytywną, promienną osobą, wszyscy w jej towarzystwie czują się szczęśliwi, nawet Keller, który od lat nie zwraca uwagi na kobiety.
Pomiędzy Kate i Kellerem zaczyna się "coś" rozwijać, ale obydwoje mają sekrety.
Jak potoczą się ich losy, gdy tajemnice ujrzą światło dzienne?
Ważnym bohaterem jest Gus, przyjaciel Kate, który zawsze przy niej był. Po wyjeździe Kate na studia sam zaczyna karierę muzyczną, ale nadal są w ciągłym kontakcie z dziewczyną. Gus kocha Kate, ale czy jest to tylko siostrzana miłość?
Powieść jest obszerna, dzięki temu miałam okazję bardzo dokładnie poznać losy bohaterów, ba miałam szanse je poczuć na własnej skórze. Autorka nie śpieszy się z zakończeniem książki, małymi kroczkami pozwala bohaterom na rozwinięcie swoich przyjaźni, romansów i także odkrycie tajemnic.
Czytają zatracałam się w wydarzeniach, a przez to podświadomie stałam się ich uczestniczką. Tak mocna wieź pomiędzy mną i bohaterami sprawiła, że zalewałam się łzami. Co tu dużo pisać... "Promyczek" to bardzo smutna, wzruszająca powieść, dlatego też tym razem nie narzekam, że tempo akcji jest wolne.
Kate początkowo odrobinę mnie irytowała. Ogólnie początek powieści jest trochę nijaki. Wszystkie wydarzenia toczą się za płynnie i za gładko. Komplikacje zaczynają się później...Na pewno nie wzruszy Was wstęp, nawet połowa książki nie zrobi na Was dużego wrażenia...ot fabuła podobna do innych...ale zakończenie...Radzę zapatrzeć się w pudełko chusteczek higienicznych.
Czy powieść jest przewidywalna? Niestety tak...Jeśli chodzi o sprawy Kate autorka już na początku daje wiele wskazówek, trzeba je tylko dobrze odczytać. Natomiast, gdy odkryłam sekret Kellera miałam odczucie Déjà vu, już kiedyś w książce taka sytuacja była - tylko w chwili obecnej nie pamiętam jakiej.
Gdybym wiedziała, że powieść tak mocno mnie wzruszy, że skończenie jej będzie tak trudne, dwa razy zastanowiłabym się czy ją czytać. Lubię, ba uwielbiam utwory, które wzbudzają emocje, ale lubię szczęśliwe zakończenie - niestety tutaj brakuje "[...] i żyli długo i szczęśliwie".
Holden urzekła mnie nie tylko darem pozwalającym wywołać emocje, ale także kreacją bohaterów. W powieści jest trzy najważniejsze osoby, ale są też bohaterowie z dalszego planu. Literatka każdej postaci dała literackie życie z barwną osobowością. I choć niektórzy męscy osobnicy to ciepłe kluchy - to też wzbudzają sympatię.
Jak każda powieść i ta ma swoje wady. Pomimo dramatyzmu fabuła chwilami jest też lekko naciągana i cukierkowo przedstawiona.
"Promyczek" to powieść warta uwagi. Książka, do której trzeba się odpowiednio przygotować psychiczne ale też ...nim przystąpicie do czytania zakupcie pudełko chusteczek. Nawet najbardziej zamarznięte serce, roztopi się pod wpływem fabuły.