Autor: Carrie Jones Wydawnictwo: Bukowy Las Premiera: 2010 Cykl: Pragnienie- tom 1 Moja ocena: 4/6 |
[...]Bohaterka musi zamieszkać z babcią w sennym, zimnym miasteczku w Maine - tam ponoć nie grozi jej żadne niebezpieczeństwo… tylko do czasu. [...] źródło
Po ostatnio przeczytanej książce, potrzebowałam czegoś lekkiego - odmóżdżającego, a powieści młodzieżowe plus romans paranormalny, są do tego odpowiednie. Jako że pod ręką miałam "Pragnienie" pierwszy tom kolejnego cyklu - zabrałam się za nią.
Zara po śmierci ojczyma, pogrążona jest w rozpaczy - zaczyna kolekcjonować fobie. Matka zaniepokojona jej stanem wysyła córkę do innego stanu - Meine - do babci, z którą ma zamieszkać. Zara szybko znajduje przyjaciół, ale i wrogów. Dodatkowo jest śledzona przez tajemniczego mężczyznę. Z czasem Zara odkrywa rodzinną tajemnicę i grozi jej niebezpieczeństwo...
Kim jest Zara? Czego od niej pragnie tajemniczy mężczyzna? Jaka tajemnicę skrywa rodzicielka i babcia nastolatki?
Zara nie może pogodzić się ze śmiercią ojczyma, którego bardzo kochała. Przeprowadzka w niczym jej nie pomaga. W nowym miejscu zaprzyjaźnia się z kilkoma osobami, a także zaczyna wzdychać do Nicka. Poprzez prześladującego ją mężczyznę, odkrywa dziwne rzeczy...Niestety jej osoba jest pożądana przez magiczne istoty, jedynymi, którzy mogą ją ochronić są zmiennokształtni. Zara potrzebuje przyjaciół i rodziny, aby pokonać prześladowców.
Jeśli chodzi o Zarę, to autorka bardzo dobrze przedstawiła jej osobę. Jest to bohaterka trochę zagubiona, ale wzbudzająca sympatię. Dzięki narracji pierwszoosobowej dość szybko odnalazłam się w treści. Minusem natomiast jest brak podłoża emocjonalnego, - niestety nie odczuwałam lęków Zary.
Wydarzenia opisane są ciekawie, tempo akcji szybkie, treść nie nudzi. Niestety jest też minus - powieść jest przewidywalna. Bardzo szybko domyśliłam się kim są bohaterowie, kto jest zły a kto dobry i w jakim kierunku zmierza autorka.
Powieść tak jak większość książek tego typu, nie ma w sobie żadnej wartości moralnej, niczego nie uczy. Jednak jej głównym atutem jest, to że dobrze uprzyjemnia czas.
Powieść "Pragnienie" jest taka jak większość młodzieżówek - ma te same schematy, jest słodka, niczym nowym nie zaskakuje.
Autorka pisze prostym i lekkim językiem, dzięki temu czytanie jest szybkie. Bohaterowie są barwni, a odczuwalny klimat przyjemny. Czas opisanych wydarzeń jest krótki - akcja odbywa się w ciągu kilku dni, dlatego też wątek miłosny wydaje się być strasznie płytki, dodatkowo autorka potraktowała go dość pobieżnie. Pomimo że treść jest prosta i łatwa do przewidzenia, to jednak czytanie wciąga. Ja całą książkę poznałam w przeciągu jednego dnia.
Pomimo wad "Pragnienie" to dość ciekawa powieść, która umila czas. Uważam, że jest godna uwagi i warto po nią sięgnąć.
Książka bierze udział w wyzwaniu: